A word to remember

As I write this i am relaxing after reading some beautiful travel blogs of my friend. I am back after meeting a beautiful lady with a beautiful character. It was a boy meet girl day for both of us.

We met at a mall. We talked. We shared dreams. We opened up on a lot of things. I think she was curious about my character and trying to observe me keenly. As for me I just expressed myself without any blocks and just lived the moment.

I was returning by a train. A family – a gentleman of my age, his wife and 2 children – boarded from an in between station. I very quickly struck a chord with them and started conversing freely. They were from mumbai. I told them about my visit to mumbai Taj and the black coffee i had from there.

As the conversation continued i told them about my purpose of journey. The lady listened to it and replied ” Your character is something that a girl would love. Surely you will hear a yes. You have to invite us for the wedding.”

I was surely anticipating a no from the lady whom I met. Amidst my mental preposition these words came to me as a big encouragement. I have engaged in conversation with very few ladies in life. And here is someone saying a girl would love you. Oh my dream girl, are you listening this? Where are you? Why you are keeping me in waiting? Or is it me who is keeping you in waiting?

In a world where mobiles occupy all the time, someone took the time to observe me understand me and encourage me with such beautiful words. Dear friend i am ever thankful to you. Your words may not turn true but you have given me hope to pursue my dream journey. Hugs,…

 

Love

The college morning bell rang. I slowly walked into the cafeteria to sip my cup of tea. There i saw her grabbing a cup of tea and walking towards me. She slowly came near me and sat opposite to me.

She was my colleague at the computer science department. As I was sipping my tea, i looked at her. She was wearing a red and black salwar. A small gold chain ornating her neck. Nice little gold ear rings teetering in her ears. She was captivating my attention by all means. I was gazing at her in silent amazement.

She was observing all this for a while. Then she asked – “why me?”

“You look like her; you look exactly like her. I don’t know how to put it. I am not able to take my eyes off you.”

“Who is she?” she asked.

“She who stole my heart and vanished into the thin air, leaving me gazing into the infinity without answers.”

“Shall I come here every morning then?” she asked.

“No, dear. It is not the soothing touch of friendship that I seek. It is the lasting caress of love that I am longing for … I need to leave now. And I know no relaxation until I find her. Next time when you come for tea we both will be here to give you company. It is my word.”

She saw determination in it. She waved her hands wishing a soulful union and slowly sipped her tea sitting there, signalling her waiting…

where we sat and conversed

 

Thou…

Thy face floats in the breeze and caresses me like a pigeon.

Thy face brizzles in my mind and wets my wounded ventricles.

Thy eyes shine like the sunflower and smiles like petals in the rose.

Thou ar’t never far from me; thou shall never be…

 

കിങ്ങിണിക്കുട്ടികളുടെ ക്രിക്കറ്റ്‌ കളി

പായുന്ന പന്തുകളിൽ ചീറുന്ന വാശി
പന്തെറിയും താളമോ ബാറ്റു വീശും ലാസ്യമോ
ഓടുന്ന കാലുകളിൽ കൊലുസിന്റെ താളം
ഔട്ട് ആകും പന്തുകളിൽ pace വിളി സമൃദ്ധം
ഈ കിങ്ങിണി കുട്ടികളുടെ കളിയിൽ ഞാൻ കാണുന്നത്
വക്കാണവും കൊഞ്ചലും

 

എന്റെ പോന്നു മക്കളെ

നിറയുന്ന മനസ്സ് കേള്‍ക്കുമൊരു

കനവിനു കുളിരാം കുട്ടിത്താരാട്ടു

ചേരുന്ന നെഞ്ചുകള്‍ മന്ത്രിക്കും

സ്നേഹത്തിന്‍ ചുവയുള്ള കുഞ്ഞുപാട്ട്

 

to my friends

Dedicated to all my friends:

തളര്‍ന്നു കിടന്നപ്പോള്‍ തെറിയുമായി വന്നുണര്‍ത്തി

അതിരുകള്‍ക്കപ്പുറം കൈപിടിച്ചു വഴികാട്ടി

കണ്ണുകള്‍കുളിര്‍പ്പിക്കും കാഴ്ചകള്‍ കൂട്ടിയി

-ട്ടരികിലിരുന്നു ചെറുപുഞ്ചിരിയുതിര്‍ത്ത്

കണ്ണീരിന്‍ അയനങ്ങളില്‍ തൂവാലയുമായി മിഴിനീരോപ്പി

വെറ്റിയിന്‍ നെറുകയില്‍ ആഘോഷമായി പാറിപ്പറന്നു

മെസ്സിലെ തീന്മേശയില്‍ ഒന്നു കൂടി വെടി പറഞ്ഞു

ചങ്കുകളെ നിങ്ങളെന്നുമെന്‍ ചങ്കില്‍ തന്നെ നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കും

എത്രയും എഴുതിയിനി ഒത്തിരി എഴുതണമെനിക്കു

നമ്മുടെ ജീവിതത്തില്‍ നാം സ്വപ്നം കണ്ട നിമിഷങ്ങളില്‍

ഒത്തുകൂടി നില്‍ക്കുന്ന മക്കളെ നിങ്ങളെന്‍

പ്രിയമക്കളല്ലോ എന്‍റെസ്വന്തം ഡാഷ് മക്കള്‍

– kk

 

Un peu de …(a little bit of)

The teacher distributed the physics answer sheets. Gopika looked at her answer sheet. 33 out of 50. Her benchmate Jinu has got 35 out of 50.

What to do? Something needs to be done. She took her answer sheet and started carefully scrutinizing it. Two more marks and I am done.

Qn 11 read like this: Two objects – one leaf and one stone are dropped from the first floor of a building. Which will fall first? Why?

She had answered the stone. But reason? The popular answer is air resistance. But she had not written it. What to do? She approached the teacher.

“Teacher.”

“Yes gopika.”

“Can you take a look at Qn 11? I had not written the reason.”

“Why did you not write the reason? Its air resistance and a simple one.”

“Teacher, the nature has pollination mechanisms where a seed is dropped at a distance from the plant. What if there are plants with seeds attached to a leaf? I was being philosophical and trying to behold the enduring love of nature.”

The teacher was moved beyond description. She said with awe “You are thinking beyond what is taught. I will award one mark for that question.”

Now what????? Need one more.Qn 25: An essay question. Requires five points and I have written only two.

“Teacher, look at Qn 25. The question asks for advantages and disadvantages of friction.”

“Yes?”

“The wear and tear of machines gives rise to the lubricant industry and creates massive employment. So is wear and tear an disadvantage?”The teacher was dumbstruck. “But still it makes us do more work.”

“Exactly teacher. The society will get the benefit of employment.”The teacher could not say anything. She added one more mark to the answer sheet and told gopika – “Girl you will go a long way.”

The classes ended for the day. The bell rang. And gopika and jinu ran out of the class.Gopika screamed in excitement:”Jinu did you ever think I will pull it off?”

“Gopi you are my little darling. You intelligent naughty.” And Jinu covered Gopika with hugs and kisses.

“Where to go now straight away?”

“Oyala pizza.”

“And what to order?”

“Your favourite” Gopika said.”No way your favourite” Jinu said.And the fight of the century began …That evening after the class, the whole staff room was discussing about a star. I dont know what happened after their school days – author.

 

The Burj

The Burj————-Let’s build the Burj – they decided.

I will design it – he said.

I will take part in construction – they all said in unison.

I will fix the steel bars – he said. And there will be many luxury rooms. And there will be LED light shows. And people will wonder and wonder and wonder.

And the Burj was built. All big celebrities came for the inauguration. A big dubai night. The LED lights were turned on. And came the image of a child playing with a mobile phone …The mobile had the image of Burj in it. And the child was saying – “I will build the Amber in india taller than the Burj”.

And everybody was clapping…

 

വിശപ്പ്‌ നാടു കാണാന്‍ എത്തുന്നു

സ്വര്‍ഗത്തില്‍ നിന്നൊരു നാള്‍ വിശപ്പ്‌ ഭൂമിയിലെത്തി.

വീഥിയിലൂടെ നടന്നു നീങ്ങവേഅവന്‍ ഒരു ബാലനെ കണ്ടു.

ബാലനെ വാരിപ്പുണര്‍ന്നു വിശപ്പ്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു:“ഓര്‍ക്കുക നിന്നെയോരുനാള്‍ ഊട്ടിയത് ഞാനല്ലോ”

ബാലന്‍ മറുപടി പറഞ്ഞു – “അത് കൊണ്ടല്ലോ നിന്നെ ഞങ്ങള്‍ സ്വര്‍ഗത്തില്‍ കൊണ്ടിരുത്തി”

— കൃഷ്ണകുമാര്‍

 

മാലാഖ

---

മറ്റൊരു ബീച്ച് സന്ദര്‍ശന വേള. സ്ഥിരം ചിന്തകള്‍. പ്രായം ശ്ശി ആയിട്ടും വേളി ഒന്നും തരപ്പെട്ടിട്ടില്ല. ഏതാണ്ട് അഞ്ചരയോടെ ഞാന്‍ ശംഖുമുഖം ബീച്ചിലെത്തി. വണ്ടി പാര്‍ക്ക് ചെയ്തു ഞാന്‍ നടന്നു തുടങ്ങി. അതാ അവിടെ ഒരു ആരവം. ആരോ മൈക്ക് സെറ്റ് വെച്ചു പ്രസംഗിക്കുന്നു. ആദ്യം വിചാരിച്ചത് ഏതോ രാഷ്ട്രീയ പാര്‍ട്ടിയുടെ യുവജന സംഘടനയാണെന്നാണ്. അടുത്ത് ചെന്നു നോക്കിയപ്പോള്‍ മധ്യ വയസ്കരുടെ ഒരു ചെറിയ സുവിശേഷ പ്രചാരക സംഘം. യേശുവിന്‍റെ ത്യാഗമാണ് വിഷയം.
കൂട്ടത്തില്‍ ഒരാളുടെ പ്രസംഗം കത്തിക്കയറുകയാണ്. വാക്കുകള്‍ ഏതാണ്ട് ഇങ്ങനെ – അല്ലെയോ മനുഷ്യാ നീ പാപം ചെയ്യാതിരിക്കുക. പാപത്തിന്റെ ശമ്പളം മരണമാകുന്നു. മനുഷ്യന്‍ മദ്യത്തിന്റെ മയക്കുമരുന്നിന്റെ മദിരാക്ഷിയുടെ പിന്നാലെ പോകുന്നു. അവന്‍ അറിയുന്നില്ല അവന്‍ ചെയ്യുന്നത് പാപകര്‍മങ്ങള്‍ ആണെന്ന്. ഈ പാപകര്‍മങ്ങളുടെ തിക്തഫലത്തില്‍ നിന്ന് മനുഷ്യനെ മോചിപ്പിക്കുവാനത്രേ യേശുനാഥന്‍ അവതരിച്ചത്.
അവന്‍ കുരിശു മരണം വരിച്ചത്‌ നിന്റെ പാപങ്ങള്‍ക്ക്‌ വേണ്ടിയാണ്. ആയതിനാല്‍ നീ യേശുവില്‍ വിശ്വസിച്ചു നിന്റെ പാപങ്ങള്‍ അവനോടു ഏറ്റു പറയുക. അവന്‍ നിന്നെ പാപങ്ങളില്‍ നിന്ന് മുക്തനാക്കി നിനക്ക് സ്വര്‍ഗരാജ്യം നല്‍കും.
ഒരാള്‍ ഇങ്ങനെ പ്രസംഗിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോള്‍ അടുത്ത് നിന്നൊരാള്‍ വല്ലാത്ത ഒരു പ്രാര്‍ഥനയില്‍ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു. കൈയില്‍ ജപമാലയും. ആരോടോ എന്തോ കേണു അപേക്ഷിക്കുന്ന ഭാവം. ഒരു മാതിരി കരച്ചിലും ആ മുഖത്ത് കണ്ടു. ഇതെന്താണപ്പാ ഇങ്ങനെ?
നമ്മളും പ്രാര്‍ഥിച്ചിട്ടുണ്ട് – സ്കൂളില്‍ പഠിക്കുമ്പോള്‍ ഹോം വര്‍ക്ക്‌ ചെയ്യാത്ത ദിവസം ടീച്ചര്‍ വരരുതേയെന്ന്. പരീക്ഷയ്ക്ക് പഠിച്ച ചോദ്യങ്ങള്‍ വരണമെന്ന്. കളിക്കുമ്പോള്‍ എതിര്‍ ടീമിലെ നല്ല ബാറ്റ്സ്മാന്‍ ഔട്ടാകണമെന്നു. പിന്നെ ക്രിക്കറ്റില്‍ ഇന്ത്യ ജയിക്കണമെന്ന്. പ്രാര്‍ത്ഥന ഫലിക്കാതെ വന്നിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ അപ്പോള്‍ നുമ്മ ദൈവത്തെ രണ്ടു തെറി പറഞ്ഞു അടുത്ത പ്രാര്‍ഥനയ്ക്ക് തയ്യാറെടുക്കുക മാത്രമേ ചെയ്തിട്ടുള്ളൂ. ഇതിപ്പോ പാപം , മരണം നരകം, എന്തൊക്കെ സംഭവങ്ങള്‍ ആണാവോ.
ചിന്തകള്‍ കട്ടയ്ക്ക് വരുന്നു. സത്യത്തില്‍ ഈ യേശുക്രിസ്തു ജീവിച്ചിരുന്നിട്ടുണ്ടോ? ഉണ്ടെങ്കില്‍ തന്നെ അദ്ദേഹം മരണത്തില്‍ നിന്ന് ഉയിര്‍ത്തു എഴുന്നേറ്റിട്ടുണ്ടോ? പക്ഷെ അതല്ല ഇവിടെ വിഷയം. സംഭവം കുരിശു മരണമാണ്. മറ്റുള്ളവരുടെ പാപങ്ങള്‍ക്ക്‌ വേണ്ടി. എക്കൊര്‍ഡിംഗ് റ്റു ദീസ് പീപ്പിള്‍ ഈ കുരിശു മരണത്തോടെ എല്ലാവരുടെയും പാപങ്ങള്‍ പൊറുക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. പാപങ്ങളുടെ ഡീറ്റെയില്‍സ്
ടിയാനോട് ഏറ്റു പറഞ്ഞാല്‍ മതി. എപ്പടി?
ഹ ഹ ഹ അതങ്ങ് പള്ളീല്‍ പോയി പറഞ്ഞാ മതി. എങ്ങനെ? മ്മള് ബ്രോ ആണ്. ഓല് എന്താ പറയണേ? ഒരാളുടെ പാപം, എന്ത് തേങ്ങയായാലും മറ്റൊരാളുടെ പണിഷ്മെന്റ് കൊണ്ട് കോമ്പ്ലിമെന്റ്റ്സ് ആവും ത്രെ. ഇവിടെ ആരെയും പണിഷ് ചെയ്യണ്ടാ. എല്ലാവരും ഹാപ്പിയായി കലിപ്പില്ലാതെ ജീവിക്കട്ടെ. ആസ് എ മാന്‍ ഓഫ് മെറ്റില്‍, മിസ്റ്റര്‍ യേശുവിന്‍റെ പണിഷ്മെന്റിനെ നമ്മള്‍ അപലപിക്കുന്നു. മാത്രമല്ല പണിഷ്മെന്റ് വിധിച്ച എസ്റ്റാബ്ലിഷ്മെന്റിനെ നമ്മള്‍ ഗോ ബാക്ക് വിളിക്കുന്നു. ഈ സുവിശേഷ പ്രചാരകന്മാരെ സൌരയൂഥത്തിനു പുറത്തേക്കു നാട് കടത്തണം —
എന്നൊക്കെ ചിന്തിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍ അതാ ഒരു സുന്ദരി അവരുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു വരുന്നു. ഒരു സ്വീറ്റ് ട്വേന്റി ത്രീ. വെള്ള ചുരിദാര്‍. അവളും അവരുടെ കൂടെ കൂടുകയാണ്. അവള്‍ അവരുടെ അടുത്ത് നിന്നും സുവിശേഷ പുസ്തകങ്ങള്‍ വാങ്ങി ചുറ്റും കൂടി നില്‍ക്കുന്നവര്‍ക്ക് കൊടുക്കുകയാണ്. മുഖത്ത് ഒരു പാല്‍ പുഞ്ചിരി ഫിറ്റ്‌ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഇത്ര ചെറു പ്രായത്തില്‍ ഇവള്‍ എങ്ങനെ ഇവരുടെ കൂടെ?? പ്രത്യയ ശാസ്ത്രങ്ങള്‍ അവിടെ ഇരിക്കട്ടെ. നമുക്ക് തത്കാലം ഈ മാലാഖയില്‍ ഫോക്കസ് ചെയ്യാം. ഒത്ത പൊക്കം. ഒത്ത നിറം. കഴുത്തില്‍ താലിയും കാണുന്നില്ല. കര്‍ത്താവേ പെന്തെകോസ്തു ആവരുതെ. മറ്റൊന്നും ഇനി ചിന്തിക്കാനില്ല.
ഞാന്‍ മെല്ലെ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു ചെന്നു. “ഫ്രാഗ്രന്റ് ലേഡി, എനിക്കുമൊരു പുസ്തകം …… ”

************************************************************************

മാലാഖ – the conclusion—————————————

……………മറ്റൊന്നും ഇനി ചിന്തിക്കാനില്ല.ഞാന്‍ മെല്ലെ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു ചെന്നു. “ഫ്രാഗ്രന്റ് ലേഡി, എനിക്കുമൊരു പുസ്തകം …… ”*************************************************സംവത്സരങ്ങള്‍ കടന്നു പോയി. പ്രളയം മൂലം ശംഖുമുഖം ബീച്ച് കുറച്ചു നാളത്തേക്ക് അടപ്പായിരുന്നു. മനുഷ്യരായ മനുഷ്യരുടെ വായ മൂടി കെട്ടിയ കൊറോണ ഭൂമിയിലെ ജീവിതം മടുത്തു ആത്മഹത്യ ചെയ്തു. ആ ആത്മഹത്യ അന്വേഷിക്കലായി ചിലരുടെ ദൌത്യം. ലോകത്തെ സൌഖ്യത്തിന്റെ പാതയിലെത്തിച്ച മോദിജി വിശ്രമ ജീവിതത്തിലേക്ക് കടന്നു. ചൈന പഴയ ആക്രിക്കച്ചവടം തന്നെ ഒന്ന് കൂടി സ്റ്റൈല്‍ ആക്കിയെടുത്തു. അമേരിക്ക പുതിയ നമ്പരുകളുമായി ലോകത്തില്‍ ചുവടുറപ്പിച്ചു. പാകിസ്താന്‍ ക്രിക്കറ്റ് പിന്നെയും കൈയാലപ്പുറത്തെ തേങ്ങ തന്നെ. ജപ്പാന്‍ സര്‍വ technology കളുടെയും ടോപ്പിലെത്തി പുതിയ technologikalkkaayi തിരച്ചില്‍ തുടങ്ങി…പഴയ ശംഖുമുഖം ബീച്ച്. ഒരു സായാഹ്നം. ഒരു തൂവെള്ള വസ്ത്രധാരിയായ യുവതി തന്റെ കുട്ടിയുമായി യേശുവിന്റെ സുവിശേഷ കഥകളുമായി ജനമധ്യത്തിലേക്ക് ഇറങ്ങിച്ചെല്ലുന്നു.ചില പള്ളീലച്ചന്മാരും രംഗത്തുണ്ട്. കൂട്ടത്തില്‍ ഒരു പാവം യുവാവ് കൈയില്‍ കുറച്ചു സുവിശേഷപുസ്തകങ്ങളുമായി അവിടെ നില്‍ക്കുന്നു. ആവശ്യക്കാര്‍ക്ക് ആ പുസ്തകം കൊടുക്കുന്നുണ്ട്. ആ യുവാവ് ഞാനായിരുന്നു…

*******ശുഭം********